စိန္ေခၚမႈမ်ားႏွင့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား

အခက္အခဲအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား [ဓာတ္ပုံ- ေဂ်ေမာင္ေမာင္ (အမရပူရ)]

"ညေနငါးနာရီကတည္းက ကားစစီးလာတာ။ အခုမွ ဘုရင့္ေနာင္တံတားေပၚပဲရိွေသးတယ္။ အိမ္ေရာက္ဖုိ႔ ကားက ဘယ္ေလာက္ပိတ္ဦးမလဲမသိဘူး။ ဒီအတုိင္းဆုိ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ေနာက္ေန႔ေက်ာင္းခ်ိန္မီဖို႔ အ၀တ္အစားလဲၿပီး ျပန္ထြက္ရမယ့္ကိန္းဆုိက္ေနၿပီ’’ဟု လိႈင္သာယာၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရိွ အေျခခံပညာေက်ာင္းတြင္ စာသင္ၾကားၿပီး အိမ္ျပန္မည့္ ဆရာမတစ္ဦးက လုိင္းကားေပၚတြင္ ညည္းတြားလုိက္သည္။

အစိုးရ၀န္ထမ္းဌာနအသီးသီးက အလုပ္ဆင္းခ်ိန္တြင္ ေနအိမ္ႏွင့္နီးသည့္ ေနရာအထိ လုိက္ပုိ႔ေပးမည့္ ႀကိဳ/ပုိ႔ယာဥ္မ်ား စီစဥ္ေပးထားေသာ္လည္း ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ရိွ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္ စာသင္ၾကားေပးေနသည့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအတြက္ ႀကိဳ/ပို႔ဖယ္ရီ စီစဥ္ေပးထားျခင္းမ်ိဳး မရိွခဲ့ေပ။

ထုိအရာမ်ားက အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားရိွ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ရင္ဆုိင္ရသည့္ သြားလာေရး အခက္အခဲတစ္ခုသာျဖစ္ၿပီး က်န္သည့္အခက္အခဲမ်ားမွာ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေစာင့္ႀကိဳလ်က္ရိွေနေသးသည္။

အေျခခံပညာေက်ာင္းအမ်ားစုရိွ စာသင္ခန္းမ်ားတြင္ သင္ၾကားေပးမည့္ ဆရာအင္အားႏွင့္ ေက်ာင္းသားအင္အားမ်ားမွာ အခ်ိဳးမမွ်တဘဲ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားက မ်ားျပားေနေလ့ရိွသည္။ ဥပမာ စာသင္ခန္းတစ္ခန္းတြင္ ေက်ာင္းသား ၇၀ နီးပါးရိွေနၿပီး သင္ၾကားေပးသည့္ဆရာမွာ တစ္ဦးတည္းျဖစ္ေနေလ့ရိွသည္။

‘‘ၫႊန္ၾကားထားတဲ့အတုိင္း လပုိင္းမာတိကာကုိ တစ္လခ်င္းစီအလိုက္ အခ်ိန္မီေအာင္ သင္ေပးရတယ္။ ၿပီးရင္လပတ္စာေမးပဲြကုိ စစ္ရတယ္။ ေက်ာင္းသား ၇၀ ရဲ႕ အေျဖလႊာေတြကုိ စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ တစ္ဦးခ်င္းစီအလိုက္ ရီပုိ႔ကတ္ျပန္ထုတ္ေပးရတယ္။ အဲလိုအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားအားနဲ႔ ဆရာအားနဲ႔က ဘယ္လိုမွမမွ်ေတာ့ဘူး။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြအေနနဲ႔လည္း ေက်ာင္းသားကုိ နားလည္ေအာင္ သင္ၾကားေပးရမယ့္အခ်ိန္က ဘယ္လုိမွ မေလာက္ေတာ့ဘူး။ ဒီၾကားထဲမွာ တျခားလႈပ္ရွားမႈေတြကုိလည္း အကုန္လုပ္ရေသးတယ္’’ဟု ဒဂံု(ေျမာက္ပုိင္း)ၿမိဳ႕နယ္ အထက(၅)မွ ျမန္မာစာအထက္တန္းျပဆရာမ ေဒၚမာလာၿငိမ္းကေျပာသည္။

ထိ႔ုအျပင္ ေျပာင္းလဲလာသည့္ ယဥ္ေက်းမႈအရ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားရိွ အသက္အရြယ္ငယ္ရြယ္သည့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအား ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားက ႐ုိေသဂါရ၀ျပဳသည့္ အေလ့အထလည္း နည္းပါးလာေၾကာင္း ဆရာမမ်ားကဆုိသည္။

‘‘ေက်ာင္းကုိ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ မွန္ဖို႔အတြက္ပဲ အျဖစ္လာတက္တာမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။ ေက်ာင္းကသင္တဲ့စာကုိ ဂ႐ုစုိက္ၿပီးမသင္ဘူး။ အျပင္မွာ က်ဴရွင္သင္ေနတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းကသင္တာကို မလိုေတာ့ဘူးဆုိၿပီးေတာ့ အေလးမထားၾကဘူး။ အခုေနာက္ပုိင္းမွာ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြ နည္းနည္းပုိမ်ားလာတယ္’’ဟု ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္ရိွ အသက္(၂၆) ႏွစ္အရြယ္ ဆရာမတစ္ဦးက သူ၏အေတြ႕အႀကံဳကုိ ေျပာျပသည္။

‘‘အခုေခတ္မွာက ျပည္သူ႔နီတိလည္း မသင္ရေတာ့ဘူး။ ဆရာေတြအေပၚလည္း အ႐ုိအေသနည္းလာတယ္။ ဆရာကလည္း ဆရာနဲ႔တူေအာင္ ေနရမယ္။ တပည့္ကလည္း တပည့္နဲ႔တူေအာင္ ေနရမယ္။ ဆရာေတြအေနနဲ႔ကလည္း ကုိယ့္ရဲ႕တပည့္ေတြ ေလးစားလာေအာင္ ေနထုိင္တတ္ဖို႔လုိတယ္’’ဟု ဒဂံု(ေျမာက္ပုိင္း)ၿမိဳ႕နယ္ရိွ အၿငိမ္းစားအထက္တန္းျပဆရာမ ေဒၚခင္အုန္းရီကေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ လက္ေထာက္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ အျခားျပႆနာတစ္ခုမွာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးမ်ားက ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအား အႏိုင္အထက္ျပဳလုပ္သည့္ကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္ၿပီး ခံရသည့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားက တုိင္ၾကားေလ့မရိွၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားေနထုိင္ရန္ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာေပးသည့္ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာလည္း နည္းပါးေလ့ရိွၿပီး ဆရာ၊ ဆရာမအမ်ားစုမွာ အိမ္ငွားေနထိုင္ရေလ့ရိွသည္။ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားရရိွသည့္ လစာႏွင့္ ေနထုိင္စရိတ္မွာ လစဥ္အလွ်င္မီႏိုင္ရန္ ခက္ခဲေၾကာင္း ဆရာအမ်ားစုကဆုိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းခ်ိန္ ျပင္ပက်ဴရွင္သင္ၾကား၍ စား၀တ္ေနေရးေျပလည္ႏိုင္ရန္ ေျဖရွင္းေလ့ရိွၾကသည္။

ေက်ာင္းျပင္ပက်ဴရွင္မ်ားသည္ ေက်ာင္းအတြင္း စာသင္ခ်ိန္ၾကားမႈမတူဘဲ ေက်ာင္းသားအနည္းငယ္သာ သင္ၾကားေပးရေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို နားလည္ေအာင္ ပိုမိုသင္ၾကားေပးႏိုင္သည္။ ထိုအခါတြင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားမွာ ေက်ာင္းစာသင္ခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအား နားလည္ေအာင္ သင္ၾကားေပးျခင္းမရိွဘဲ ေက်ာင္းျပင္ပ က်ဴရွင္ခ်ိန္မ်ားတြင္ က်ဴရွင္တက္သည့္ ကေလးမ်ားအား ပိုမုိသင္ၾကားေပးေနေၾကာင္း ေက်ာင္းသားမိဘကယူဆ၍ သက္ဆုိင္ရာဌာနမ်ားသုိ႔ တိုင္ၾကားေလ့ရိွၾကသည္။

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအတြင္းရိွ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားမွ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား က်ဴရွင္သင္ၾကားျခင္းမျပဳရန္ႏွင့္ တုိင္ၾကားပါက ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူေဆာင္ရြက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း အမွတ္(၃) အေျခခံပညာဦးစီးဌာနက ဇူလုိင္ ၁၇ ရက္တြင္ ၫႊန္ၾကားခ်က္ ထပ္မံထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

‘‘က်ဴရွင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တုိင္တာ၊ ျပဳတာေတြက ေတာက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အတန္းပုိင္ေတြက ကုိယ့္ေက်ာင္းသားကေလးေတြကုိ က်ဴရွင္သင္တာမ်ိဳး ခြင့္မျပဳပါဘူး။ အရင္အေျခခံႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမွာ ၀န္ႀကီးေျပာခဲ့တာကုိ သူတို႔က က်ဴရွင္ေပးခြင့္ေပးတယ္ဆုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေထာက္အထားခုိင္ခုိင္လံုလံုနဲ႔ လာတုိင္ရင္ေတာ့ သြားေရာက္စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ အေရးယူသြားပါမယ္’’ဟု အမွတ္(၃) အေျခခံပညာဦးစီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးမင္းေဇာ္ကေျပာသည္။

ယခုေျပာင္းလဲလာမည့္ ပညာေရးစနစ္မွာ ေက်ာင္းသားဗဟုိျပဳသင္ၾကားေရးစနစ္ (CCA) ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဆရာမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား အခ်ိဳးမမွ်တေသာေၾကာင့္ အခက္အခဲရိွႏုိင္ေၾကာင္း ဆရာမမ်ားကဆုိသည္။

‘‘ေက်ာင္းသားဗဟုိျပဳ ပညာေရးစနစ္ဆုိေပမယ့္ စာသင္ခန္းတစ္ခုမွာ ဆရာမကတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းသားက ေလး၊ ငါးဆယ္ေလာက္ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ၾကဘူး။ ကေလးေတြကမ်ားေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါလည္း အခက္အခဲေလးေတြရိွတယ္’’ဟု ေျမာင္းျမၿမိဳ႕နယ္မွ မူလတန္းျပဆရာမ ေဒၚထက္ထက္ကေျပာသည္။

ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ရိွ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားေနသည့္ ဆရာ၊ ဆရာမသံုးသိန္းေက်ာ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရိွၿပီး ထပ္မံ၍ သက္ဆုိုင္ရာျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္းအလိုက္ လစ္လပ္ေနသည့္ ဆရာ၊ ဆရာမေနရာမ်ားအတြက္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ခန္႔အပ္ျခင္း၊ ေန႔စားလေပးဆရာမ်ား ေခၚယူတာ၀န္ခန္႔အပ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေလ့ရိွသည္။

ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနအေနျဖင့္ အေျခခံပညာက႑တြင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ သင္ၾကားမႈအရည္အေသြးျမင့္မားေရးအတြက္ ၂၀၁၂ မွ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြင္း မူလတန္းအဆင့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကို ကေလးဗဟုိျပဳခ်ဥ္းကပ္မႈဆုိင္ရာ သင္ၾကားနည္းစနစ္(Child Center Approach-CCA) သင္တန္းမ်ားကုိ ဖြင့္လွစ္ေလ့က်င့္ေပးလ်က္ရိွၿပီး ယင္းသင္တန္းမ်ားကုိ ဗဟုိအဆင့္၊ တုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္အဆင့္ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ဟူ၍ သတ္မွတ္ဖြင့္လွစ္ေပးလ်က္ရိွေၾကာင္း ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန ဒု၀န္ႀကီးေဒါက္တာေဇာ္မင္းေအာင္ကေျပာသည္။

ပညာေရးက႑အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရက တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ အသံုးစရိတ္တုိးျမႇင့္လာေသာ္လည္း ပုဂၢလိကေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ခြင့္ျပဳျခင္း၊ အေျခခံႏွင့္ အဆင့္ျမင့္ပညာေရးျမႇင့္တင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနေသာ္လည္း လူတုိင္းပညာသင္ႏုိင္ေရးအတြက္ အခမဲ့သင္ၾကားေပးမႈကုိ တုိးခ်ဲ႕ရန္၊ သင္႐ုိးမ်ားျပင္ဆင္ရန္၊ ဆရာ၊ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳး ညီမွ်ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္၊ ပညာေရးက႑ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကုိ ေရတို၊ ေရရွည္အတြက္ စဥ္းစားကာ မူ၀ါဒခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ၿပီး မၾကာခဏ မူ၀ါဒစမ္းသပ္ျခင္းမ်ိဳး မျပဳလုပ္ရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက အႀကံျပဳထားၾကသည္။

7Day Daily