ကြ်န္ေတာ္ ပံုျပင္ေလး ၁ ပုဒ္ေျပာျပမယ္
တခါေသာအခ်ိန္ကာလကေပ့ါ ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရး မရခင္ ၊ ရခင္လုနီးပါး အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ အိမ္ေထာင္စု (၂ )ခု အိမ္နီးခ်င္းေတြ ျဖစ္ေနႀကသတဲ့ ။
တစ္ဖက္အိမ္ေထာင္စုကေတာ့ ဆရာ/မ အသုိင္အ၀ုိင္းကျဖစ္ျပီးေတာ့ ၊ တစ္ ျခားေသာ အိမ္ေထာင္စုကေတာ့ ဂုဏ္ရွိန္ျမင့္တဲ့ မိသားစုေပ့ါ ။
တစ္ေန႔မွာ ဂုဏ္ရွိန္ျမင့္တဲ့ မိသားစုမွာ ျပႆသာနာေလး အနည္းငယ္ျဖစ္တယ္ ။
ဘာျဖစ္တာလဲဆုိေတာ့ ၊ ဖန္ခြက္ေလး ၁ လံုးက်ကဲြတာေလး ျဖစ္တာပါ ။
ဒီဖန္ခြက္ က်ကဲြတာကုိအေထြးဆံုး မီးငယ္ေလးက .....
" ဒီဖန္ခြက္ သမီးေႀကာင့္ က်ကဲြတာမဟုတ္ဘူး ၊ အကုိႀကီး စားပဲြေပၚကုိ ေသခ်ာမတင္ပဲ ၊ စားပဲြေစာင္းနားမွာ ထားလုိ႔က်ကဲြတာ " လုိ႔ ဆုိတယ္ ။
ဒါကုိ အကုိႀကီး ျဖစ္တဲ့သူက .....
" ငါ့ ေႀကာင့္မဟုတ္ဘူး ၊ အေမက င့ါကုိ ခုိင္းလို႔ အေမ့ေႀကာင့္ ၊ ငါကုိ ထားခုိင္းျပီး အိမ္ေရွ႔က စာအုပ္သြားယူခိုင္းလို႔ ျဖစ္တာ "
သူတုိ႔ေျပာေနတာကုိ သူ႔တုိ႔ အေမႀကားေတာ့ .....
" ဟဲ့ ကေလးေတြ .....
ငါ့ေႀကာင့္လုိ႔ပဲေျပာမေနနဲ႔ နင္တုိ႔အေဖေႀကာင့္လညး္ပါတယ္ ။ င့ါမွာ တစ္ ေန႔ တစ္ ေန႔ အိမ္အလုပ္နဲ႔ ရွဳပ္ေနတာ ၊ ျပီးေတာ့ နင္တုိ႔ အေဖကုိ ငါ ၀ယ္ခုိင္းလုိက္တာ ဖန္ခြက္ မဟုတ္ဘူး ၊ သစ္သားခြက္ေလး "
ေနာက္ဆံုး အေဖႀကီးက မေနႏုိင္ေတာ့ ၀င္ေျပာတာေပါ့ ....
" ဟ ... ငါ ဆုိင္ကုိ သြားေတာ့ ဆုိင္မွာ မင္းမွာတဲ့ အတုိင္းပဲ ငါ သြား၀ယ္တာ ၊ ဆုိင္မွာ မရွိဘူး ၊ ဖန္ခြက္က ပုိေကာင္းတယ္ ဆုိလုိ႔ ငါက ၀ယ္လာတာ ၊ ငါ အျပစ္တင္မဟုတ္ဘူး ၊ ဆုိင္ရွင္ပါ အျပစ္ရွိတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ဘိလပ္က ထုတ္တဲ့လူေတြပါ အျပစ္ရွိတာကြ ၊ င့ါကုိႀကီး ပံုမခ်နဲ႔ " တဲ့ေလ ....
ဒီလုိနဲ႔ မျပီးျပတ္ႏုိင္တဲ့ ျပႆသာနာၾကီး ျဖစ္ေနတာေပ့ါ ။
သူတုိ႔ ျပသာနာ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ တစ္ ဖက္အိမ္မွာလည္း ဒီလုိပဲ ဖန္ခြက္ က်ကဲြခဲ့တယ္။
က်ကဲြသြားတဲ့ ဖန္ခြက္ေတြကုိ အငယ္ဆံုး သမီးေလးက ၁ စခ်င္းစီ လုိက္ေကာက္ရင္း
ေတာင္းပန္ေလသတဲ့ ....
" သမီးေႀကာင့္ ဖန္ခြက္က်ကဲြသြားတာ ၊ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အကုိႀကီးရယ္ ၊
သမီးလက္မျမဲလုိ႔ျဖစ္တာပါ " တဲ့ ...
ဒီေတာ့ အကုိႀကီးကလဲ ....
" ညီမေလးရယ္ မင္း ေႀကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး ၊ အကုိက စားပဲြစြန္းနားမွာတင္ခဲ့လုိ႔ အကုိ႔အျပစ္ပါ "ဆုိျပီး ၀င္ေကာက္ေပးတာေပ့ါ ။
သူ႔တုိ႔ အေမျမင္ေတာ့ .....
" ေႀသာ္ ..
သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး ၊ အေမ့အျပစ္ပါ ။ သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ အေဖကုိ အေမက ခြက္၀ယ္ခုိင္းလိုက္တာ ၊ အေမကုိယ္တုိင္သြား၀ယ္ရမွာ " ဆုိျပီး ကေလးေတြကုိ ဖယ္ခုိင္ျပီး သူမ
ကုိယ္တုိင္ အမႈိက္ေတြ ရွင္းေတာ့တာပဲ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ့ အေဖက
" မိန္းမရယ္ မင္းေႀကာင့္မဟုတ္ပါဘူး ။
င့ါေႀကာင့္ပါ ငါက ေသခ်ာ မ၀ယ္ခဲ့လုိ႔ပါဆုိျပီး "
မိန္းမေကာက္ထားတဲ့ ဖန္ကဲြစေတြကုိ ယူျပီး စနစ္တက် လႊင့္ပစ္တာေပ့ါ .... ။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲဗ်ာ .....
တာ၀န္ယူတက္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ရွိတဲ့ ပညာတက္ အသုိင္းအ၀ုိင္းရဲ့ စရုိက္ပံုစံနဲ႔ ၊
တာ၀န္ယူမႈမရွိတဲ့ စိတ္ဓါတ္ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ပုဂိၢဳလ္အသုိင္အ၀ုိင္း ကြာျခားပံုေပ့ါဗ်ာ ။
တာ၀န္ယူစိတ္နဲ႔ ျဖစ္တဲ့ ျပႆသာနာ တုိင္းဟာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈနဲ႔ေျဖရွင္းရင္ အရာခပ္သိမ္း ျငိမ္းေအးေစသတဲ့ ။
ေျမနီကုန္းက ညီေလးတို ့ ဒီပံုျပင္ေလးနားေထာင္မိရင္ မွန္ကန္ေသာလုပ္ရပ္ေတြ ၊ ပညာရိွဆန္တဲ့
လုပ္ေဆာင္မူေတြကို ေရႊးခ်ယ္ႏိုင္ပါေစလို ့ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္ ။
ေစတနာမ်ားစြာျဖင့္၂၁ ရာစု ဦးဖိုးက်ား
ME™
0 comments:
Post a Comment