ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ သတင္းတပ္ဖြဲ႔က ထုတ္ေဝခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြးသစ္ဆိုတဲ့ဂ်ာနယ္ရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ ရပ္နားထား ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာ့ေသာင္းေလဆိပ္မွာ ခရီးသည္ေတြကို တစ္ေစာင္ ၅၀၀/ ၁၀၀၀ မ်ိဳး ေရာင္းတတ္ပါတယ္။ ခရီးသည္ေတြကေတာ့ မဝယ္ခ်င့္ ဝယ္ခ်င္နဲ႔ ဝယ္ၾကတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ဝယ္ယူအားေပးပါတယ္။အေၾကာင္းကေတာ့ အဲဒီဂ်ာနယ္က ဆရာထက္ေခါင္ ရဲ႕ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔ပါ။
ဆရာထက္ေခါင္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္က ရဲမွဴးႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး အမည္ရင္း ဦးဝင္းေခါင္ျဖစ္ပါ
တယ္။ အခု ရဲမွဴးခ်ဳပ္လို႔ၾကားပါတယ္။ အတအက်ေတာ့မသိပါ။ ဆရာထက္ေခါင္ရဲ႕ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးအေခၚ တစ္ခု ေျပာင္းလဲခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆရာ့ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ထဲက ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ေလးကို ထုတ္ႏုတ္ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
တစ္ရက္ ဆရာ့တု႔ိ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ ထိုင္ေနတုန္း အလွဴခံတဲ့ ကိုရင္ေလးေတြ၊ ဦးပဇင္းေတြေတြ႔ေတာ့ ဆရာက "ဒီကိုရင္ေတြ၊ ဦးပဇင္းေတြၾကည့္ရတာ အကုသိုလ္မ်ားတယ္ဗ်ာ။ ဆိုင္တကာဝင္ၿပီး အလွဴခံေနတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ သိကၡာက်တယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ အတုေတြလည္း ပါေသးတယ္။" လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ဆရာ့သူငယ္ခ်င္းက ဆရာ့ကိုၾကည့္ၿပီး..."သူငယ္ခ်င္း မင္းလွဴခ်င္ရင္ လွဴလိုက္ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ အလကားေနရင္း အကုသိုလ္ပြားေနရတာလဲ။" လို႔ေျပာပါတယ္။
ဆရာက "မဟုတ္ဘူးေလကြာ၊ ဒီအထဲမွာ သီလမရွိတဲ့ ကိုရင္ေတြ၊ ရဟန္းေတြ အမ်ားစုေလ..." လို႔ ေစာဒက တက္လိုက္ပါသတဲ့။
အဲဒီေတာ့ ဆရာ့သူငယ္ခ်င္းက "သူငယ္ခ်င္း သီလရွိရွိ/ မရွိရွိ မင္းအလုပ္မဟုတ္ဘူး။ မင္းလွဴႏိုင္လို႔ လွဴခ်င္ရင္ လွဴလိုက္၊ မလွဴႏိုင္ရင္ မလွဴနဲ႔။ ေအး ၾကားထဲကေန အကုသိုလ္ မယူနဲ႔ေလကြာ။ မင္းေျပာတာဟုတ္ပါတယ္။ သီလမရွိဘူးပဲထား၊ အဲဒါ သူတို႔အလုပ္ေလ၊ မင္းအလုပ္မဟုတ္ဘူး။ မင္းလွဴရင္ မင္းကုသိုလ္ရမယ္၊ မလွဴရင္ မရဘူး၊ ဒါပဲ။ ၾကားထဲကအကုသိုလ္ေတာ့ သြားမယူနဲ႔။" လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဆရာက "သီလ ရွိတဲ့သူကို လွဴတာက ပိုအက်ိဳးရွိတယ္လို႔ ဘုရားေဟာ ရွိတယ္ မဟုတ္လား" ဆိုၿပီး ထပ္ေျပာလိုက္ပါသတဲ့။
ဆရာ့သူငယ္ခ်င္းက "ေအး...ဒါလည္း မျငင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လွဴတတ္ရင္ ျမတ္ပါတယ္။ သီလမရွိတဲ့ ဒုႆီလရဟန္းကို သီလရွိတဲ့ ရဟန္းအမွတ္နဲ႔ လွဴရင္ အက်ိဳးျဖစ္တာပဲ မဟုတ္လား။ ဟိုဘက္က အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ သီလရွိျခင္း/ မရွိျခင္းက ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ အဲဒါ သူ႔အလုပ္ေလ၊ သူ သီလမရွိရင္ သူခံရမွာပဲ။
ျမတ္စြာဘုရား ေဝသႏၱရာမင္းႀကီးဘဝက ဇူဇကာပုဏၰားကို ဂဏွာနဲ႔ ဇာလီ လွဴေတာ့ ဇူဇကာပုဏၰားဟာ သီလရွိတဲ့သူ ဟုတ္/ မဟုတ္ ၾကည့္ၿပီးမွ လွဴသလား။ ဒါပါပဲ သူငယ္ခ်င္း စိတ္ထားတတ္ဖို႔လိုပါတယ္။" လို႔ျပန္ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာထက္ေခါင္လိုပဲ ဆိုင္ေတြထဲ အလွဴလိုက္ခံတဲ့ ကိုရင္ေတြ၊ ရဟန္းေတြကို အင္မတန္ေဝဖန္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာ့အယ္ဒီတာအာေဘာ္ကုိဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ရဟန္းသံဃာကိုမွ မေဝဖန္ေတာ့ပါဘူး။ လွဴႏိုင္ရင္ လွဴလိုက္ပါတယ္။ မလွဴႏိုင္ရင္ ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရားလို႔ တရိုတေသ လက္အုပ္ခ်ီၿပီးေလွ်ာက္ထားလိုက္ပါတယ္။
ဟုတ္တယ္ေလ၊ သီလရွိျခင္းမရွိျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အလုပ္မွ မဟုတ္ဘဲ။ လွဴႏိုင္ရင္ လွဴလိုက္ပါ။ မလွဴဘဲနဲ႔ အကုသို္လ္အျဖစ္မခံၾကပါနဲ႔လို႔ နိဗၺာန္အက်ိဳးေမွ်ာ္၍ ႏိုးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
ရဲေက်ာ္သူရ
မွတ္ခ်က္ - မွတ္မိသမွ် ျပန္ေရးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာထက္ေခါင္ရဲ႕ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္တိုင္းကို ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္လြန္းလို႔ အၿမဲဖတ္ပါတယ္။
Oppositeyes
0 comments:
Post a Comment